واژه گزینی و کارآفرینی

پرورش گونه یِ علمی زبان فارسی

 مطالعه ای بر اساس واژه ها و اصطلاحات رشته یِ کارآفرینی

 محمدمهدی مظاهری

استادیاردانشکده مدیریت واقتصاد دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

[e-mail]

هاشم ابراهیمی ورکیانی*

دانشجوی دکتری کارآفرینی،دانشگاه علوم وتحقیقات تهران

[e-mail]

چکیده

زبان علم گونه ای از زبان است که نقش اصلی آن انتقال سریع و دقیق مفاهیم به مخاطب است. هدف این تحقیق، بررسی تلاش و نوآوری های است که در راستای پرورش گونه یِ علمی زبان فارسی در رشته یِ کارآفرینی صورت گرفته است. بدین منظورکل مقالات فصلنامه"توسعه کارآفرینی" دانشگاه تهران در سال های 1387 تا 1401 به کمک جدول تحلیل محتوا بررسی شد. این فصلنامه منبعی برای تولید متون فارسی نوین درگونه یِ علمی زبان فارسی دررشته یِ کارآفرینی میباشد. برای تهیه جدول تحلیل محتوا، دسته بندی فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای روش های واژه گزینی مورد استفاده قرارگرفت که شامل نوگزینش(ازگنجینه زبان فارسی)، برگزینش(گسترش معنایی)، ساختن اصطلاح و وام گیری می باشد. ساختن اصطلاح نیز شامل سه تکنیک لغت سازی(قواعد صرفی)، ساخت گروه یا عبارت(قواعد نحوی) و اختصارسازی میباشد. نتایج نهایی بیانگر آن است که پربسامدترین روش واژه گزینی در بین مقالات فصلنامه، ساختن اصطلاح در قالب گروه یا عبارت نحوی است. به عبارتی نحو زایاترین دستگاه زبان است که پژوهشگران برای بیان مفاهیم مورد نظر خود به کار برده اند. پژوهشگران قواعد پربسامد را براساس شم زبانی خود، به صرافت طبع، بی آنکه فرایندهای واژه سازی را آگاهانه آموخته باشند، به کار میبرند. اما استفاده از قواعدکم بسامدترمانند نوگزینش، برگزینش و اختصارسازی به آموزش نیاز دارد.

کلیدواژه ها: واژه گزینی، اصطلاحات کارآفرینی، گونه یِ علمی زبان فارسی، زبانِ علمی فارسی، فارسی نوین