مدلِ اُنس با قرآن برای جوانِ تحصیلکرده، صاحبِ فلسفه و اجتهادِ علمی(PhD) بدون تسلّط به زبانِ عربی

شناختِ قرآن و اُنس با آن برای جوانِ مسلمانِ تحصیلکرده خصوصاً در مواجه با نظریۀ جدید "تمدن نوین اسلامی" امری حیاتی به نظر می‌رسد. این ضرورت از آن جهت است که قرآن، سنگِ بنای تمدن اسلامی است. در این میان آن‌چه مورد توجه جدی قرار نگرفته است، یک مطالعه با رویکردِ انضمامی برای جوانانِ تحصیلکرده، یعنی صاحبِ فلسفه و اجتهاد علمی(PhD) است که غالبا به زبانِ عربی تسلط ندارند. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و تکنیکِ بحثِ گروهیِ متمرکز با حضور برخی از اساتید و فعالان این بخش، انس با قرآن کریم در سه حوزۀ دانشی­مهارتی، عاطفی و رفتاری تقسیم بندی شد و رابطه بین این سه حوزه، با الگو برداری از طرحِ "اشتراس و کوربین" مدل سازی گردید. حوزۀ دانشی­مهارتی به عنوان راهبردها در یک نظام طولی به پنج مرحلۀ "استماعِ تلاوت قرآن، خواندن ترجمه فارسی قرآن، روخوانی عربی قرآن، یادگیری زبان عربی، مطالعه و تدبر در قرآن" تقسیم شد. حوزۀ عاطفی به عنوان شرایط مداخله­گر در یک اصل، شامل آمادگی روحی و روانی یا همان تزکیه نفس بیان گردید. حوزۀ رفتاری به عنوان پیامدهای انس با قرآن در قالب مثال هایی کاربردی و ملموس در زندگی سیاسی، اجتماعی و فردی مقام معظم رهبری ارائه شد.